Kaderim bak ne hâle koydu beni
Rûhum taşıyamıyor artık teni.
Fikirlerim birbirine karışmış
En son menzil, yine ona varışmış.
Bıktım artık karamsar yaşamaktan
Çok düştüm hayat denen basamaktan.
Zâlim olamazdım, ben de insanım!
Rahman ol demiş, kan ve balçıktanım.
Gönlüm dünyanın gecesinde kalmış
Gündüzü hiç görememiş, bunalmış.
Zamanı değerlendirip çalışmak
En yüce cihat nefisle savaşmak.
Eğer uyarsan hevâ-yı nefsine
Gücün de yetmez artık nefesine.
Âlem-i ervahta belâ demişsin
Ahsen-i Takvim olan da senmişsin.
Hele silkinip de gelsen kendine
Tüm gücünü versen gayret-i dine.
Son dindir bu, artık gelmeyecektir
Kul ondan geldi ona dönecektir.
(16.01.1990 Kırıkkale)
Kayıt Tarihi : 17.10.2017 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!