Ona Şiiri - Hikmet Zayi

Zerafet vaktinin geldiğini sezermiş
Gözler kulaklar utana sıkıla
Bir kafes ki kuşu cezbetmiş
Kuş kafesin içindeki aleme hasretmiş
Parmaklıklar içinde nasıl gezinilir ki daldan dala
Kafes âlâ, nefes âlâ, ses âlâ.

Eteklerinde taşınır mı sevgi
Kimisi taş taşır, kimisi fitne
Bir kıvılcım ki akla zarar
Zatî gönül görür bir define
Hani güneş düşmüş avucuma
Dokunduğunun sanısı bile kavuracak
Hey âlem-i zi şân bu ne büyük ve sıcak bir kucak

Hikmet mi dilinin mayası
Dökülenden aç gönüller doyar
Sus eyler, söner ciğerim
Ah bir nefes nasıl renksiz bir âlemi boyar
Süs eyler kulaklarım
En güzel küpeler ancak bu kadar güzel parıldar.

Rütbem belli ki düşük,
Sayın saymayanım size biz esir düştük
Neden bizi esir aldınız?
Oysa bir karargah değil miydi ne güzel de bölüşürdük
Forslarınız çıkıveriyor meydana
Selam vermeyen selama muhtaç kalır
Sizden toprağını esirgeyen tebanın
Dağları, bayırları kıraç kalır.

Anladım ki anlamadığım çok şey var.
Ay yüzünden kararır, yıldızlar çetele tutar,
Bekleyen çok görüş gününü.
Geçti dün, belki bugün belki yarın...
Bir kelebek yörüngende dolansın hele
Sırrına ermiştir sonsuz baharın...