On sekiz Şiiri - Hasan Ali Ozan

kanamalı bir şiirin içinden seslensem insanlara, ayıp mı ederim? zaten bir ağustos sancısı çalınıyor içime.
öğrendim ki,
susmak ve azalmak keskin bir ritüele dönüşmüş konuşkanlar ülke- sinde.
ben de susar ve ağrılı başımı pencere pervazında kana bularım, ufak çiğ taneleri hasbelkader erisin diye gövdemde.

bütün anlamak kavgalarından uzak tutmalı Tanrı ve okşayarak saçımı
göstermeli meziyetini,
bir kırık kalem yazıyor vasiyetimi lütuf diye meze ettiler dünya eziyetini ben de gülümsedim
ve devam ettim
kırık bir kalpten anlatmaya vaziyetimi.