Gece saat sıfır üç sene iki bin on üç,
Yine koptu fırtına durum bir acayip güç
Üç aydır ben burdayım görmemiştim böyle hiç,
Yine coştu marmara on dört eylül sabahı.
Tuzla'dan bu tarafa vurur dalga sahile,
Koptu yine fırtına yer gök inler ahile,
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta