Osmanlı Mondros’la teslim oluyordu…
Sevr ile yurdumuz, parçalanıyordu…
Vatan, Millet… kurtarıcı arıyordu…
İstanbul-Samsun, bir vapur kalkıyordu…
Ama bu, Bandırma vapuru yorgundu…
Karadeniz kıyısından, gidiyordu…
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
