On can düştü.. Şiiri - Murat Ülkü

Seyitgazi'den yükselen alevler,
Sarmış her yanı, yanar yürekler,
Eskişehir'in yeşili böceği kavrulular,
On can düştü toprağa, şehit oldular.

Gözyaşları sel oldu, boğdu boğazları,
Köz oldu ciğerler, kavurdu ateş yazları.
Bir feryat yükseldi göğe, en derinlerden,
Yanarız şimdi, alev alev yanarız içimizden.

Can pazarında koşan yiğitler,
Oldu, bedenleri aleve siper.
Bir anlık rüzgarla dönüverdi kader,
On kahraman şehit düştü, kalbimiz heder.

Orman değil sadece yanan, biliyoruz,
Umutlarımız, düşlerimizle kor oluyoruz,
Her ağaç bir çığlık, her duman bir ağıt,
Nasıl dayanır can, nasıl yaşanır nöyle hayat?

Şehit oldular, uçtu ruhları göklere,
Bıraktılar geride, tarifsiz acı bizlere.
O yangın ki sadece ormanı yakmadı,
Koca bir milleti unutulmaz yaslara boğdu.

Şimdi her yanımızda bir matem havası,
Dinmez gözyaşları, bitmez acının yası.
Toprak utandı, gökyüzü gürledi,
On yiğit gitti, içimiz kan ağladı.

Ruhları şad olsun, mekanları cennet,
Dualarımız onlara, bitmez bu hasret.
Sarıldı, kor ateşin yası ile dört bir yanımız,,
Unutmayız sizi, siz ki bizim aziz şehitlerimiz.