Bir kahve koysan telvesi çökse kalbime
Kabaran hatrından borçlansam sana ömrümce
Ağır demler çökecek biliyorum
Gecenin ilerleyen saatleri
Camdan silüetini odama süzdürecek
Ay kapatsa da gözlerini
Bulutların ardından izleyecek
Yeniden doğarsan sen sevgili!
Özlemim belki birazcık hafifleyecek…
Her adımlarımda sen vardın
Öpünce geçen ağrılarıma ilaçtın
Ne kadar imtinayla okşar
İncinmesin diye uykularım
Ninnileri usulca sunardın!
Sen bana yegâne duaydın
Her anınla ecrin kokar
Her şerre kalkan olan candın!
Çoktan çöktü telvesi kahvenin
Kaç ömürlük hayat öder bilmem
İki hecene karşılık gelir mi?
Tek ömür…
Helâl etmesen ödenir mi diyetim?
Kayıt Tarihi : 18.6.2025 00:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sen tahtına kurulmuş beni gözlerken Ben hasret kazağı örüyorum! Ne zaman biter de giyerim bilmiyorum Biteceği zamanı sadece bekliyorum
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!