Kıpkızıl bir tan yeri vaktinde,
Afilli yalnızlığımdan vurulmuşum.
Bir gül ağacının misk kokan gölgesinde,
Adımı ve eşgalimi unutmuşum.
Ömür denen garip yolda,
Kimseye eğilmemiş dik durmuşum.
Dünyanın keşmekeşinden bunalınca,
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta