Ömür Bahçesi Şiiri - Timur İlikan

Ömür bahçesinde biter hep nice hazan gülü
Bin bir kasvetli gündüzdür sonbaharın son günü
Rüzgâr hüzünlü bir şarkı fısıldar kulağıma
Yapraklar dansını edip düşer gönül ağıma

Bütün ağaçlar soyunmuş hep kalmış çırılçıplak
Yerler yağmurdan kaygan yüzümse yaştan ıpıslak
Gözyaşlarım süzülür hep gözümden damla damla
Örerim ben kederden gam duvarı tuğla tuğla

(21 Eylül 2008/ İstanbul)