Ömür Şiiri - Ahmet Arslan Hadimi

Ömür dedikleri şu birkaç nefes
Hiç kimse almadı ondan bir heves
Son nefesim olsun hepsinden enfes
Nefsim giydirmesin gizli bir kafes

Düşman dedi Allah mal ile evlat
Olmayan vicdana sen bunu anlat
Bağlasam nefsimi tutamaz halat
Verdiği vesvese hepsi de galat

Lütfetti nimetler milyonu aştı
Rahmet denizleri doldu da taştı
Mü’minle münafık beraber şaştı
Mahlûkat dünyada şimdi kaynaştı

Bu kadar nimetten neleri derdik
Hayatımızla biz ortaya serdik
Gün oldu ortamı iyice gerdik
Rahmetin olmasa nere giderdik

Ana babamıza okuruz rahmet
Çektirmesin Rabbim onlara zahmet
Bu duayı okur her zaman Ahmet
Sizden de bekliyor bu Arslan Ahmet
Ahmet Arslan Konya