Sararıp soldu tüm umutlar tanıdık bir sonbaharda,
Yanıp da küle döndü yürek harlı felek ocağında.
Ömür dedikleri kan revan olmuş ıstırap yolunda,
Kuşlar misali dağılıp gitti tüm can dostlarımda.
Oysa en kalabalıkları bendim dostlarım arasında,
Güneş ilham bulurdu benim şen kahkahalarımda,
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



