Ömrümüzün Son Demi Şiiri - Meryem Keskin

Habersiz çekip gitmek, yakıştımı hiç sana?
Anlamıyormuş gibi, yüzüme bakmasana.
Acılarla bıraktın, sığamadım cihana,
Hani kalbin her daim, benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

Bir yuva kuracaktık, bahçesinde ak güller,
Saçının kokusunu, çalacaktı sümbüller.
Kıskanacaktı bizi, öten şeyda bülbüller
Hani kalbin her daim, benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

Ne oldu söyle bize, ayrı ele savrulduk,
Sevdanın ateşinde, alev alev kavrulduk.
Dağ gibi yıkılmazken, bir söz ile devrildik,
Hani kalbin her daim, benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

Sana olan aşkımı, ben hiç inkar etmedim,
Neler neler söyledin, vazgeçipte gitmedim.
Ömrüm geldi geçtide, yüreğimden atmadım!
Hani kalbin her daim benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

Sükutun vazgeçiş mi, söyle artık bileyim,
Söyle istemiyorsan, yüreğimden sileyim.
Hükümsüz kelepçeli, gayrı iki bileyim,
Hani kalbin her daim, benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

Dest-i-nazın sevdası, bitmese”de azalır,
Azrailin elleri, göğsümden söküp alır.
Tene emanet bir can, sensiz nefes mi alır?
Hani kalbin her daim, benimle kalacaktı?
Ömrümüzün son demi, böylemi olacaktı?

……Meryem Keskin…..
……21.01.2025……..
……Muhammes……