Üzüldüm oysaki bende hiç tükenmez sevinç vardı.
Sonra derken nöbet tuttu durmadan başımda hüzün.
Yoruldum bu kadar dayana bilmeme küskünüm.
Birde kızdım bana, çözebilirim dediğim gücüm.
Nerden bilebilirdim bu kadar kırık dizlerim.
Bilemedim içimde yaşayan denizin böylesine.
Yağmurlar içinden ıslandım geldim
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Devamını Oku
Bir kuru değneye yaslandım geldim
Sıcacık çorbana muhtacım inan
Ölümlerden geçtim uslandım geldim
Üşüdü ellerim üşüdü kalbim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta