Ruh mu Gönül mü Yoksa akıl mı Sevdanın yeri?
Ya biriyle bile çelişmez Yerini bulamam, Ya hepsinde sen varsın Ben, ben olamam.
Soramam ki Dilsiz eyleyen sevdanın Olur mu hiç dili. Varlığımı kanıtlamaya yetmez Aynalar gelmez kâfi. Ki, ancak inanırım Gözlerinde görürsem kendimi Bana ispat da, inanç da, hayat da sensin Gel artık Ömrümün en tatlı emeli
1137… Oysa gelen; bir sesti. Hayır, yalnızca ses değil; Umuttu, ışıktı, ateşti…
1137… Ses, kulağıma ve kalbime işledi; Öylesine güzeldi.
Seziyorum ki kaçacaksın..
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Devamını Oku
Yalvaramam koşamam
Ama sesini bırak bende
Biliyorum ki kopacaksın
Tutamam saçlarından
Ama kokunu bırak bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta