Ömrüm Şiiri - Serpil Koçar

Sen geldin, dünya sustu,
gözlerinde kayboldu tüm yollarım.
Bir bakışınla çiçek açtı içimde,
sessizliğim bile seninle konuştu.

Adını her nefesimde fısıldarım,
her hecesi kalbime işlenmiş bir şarkı gibi.
Seninle dolu her anım,
hayatımın en değerli hazinesi oldu.

Geceleri yıldızlara sorarım seni,
her biri senin gözlerinin yansıması gibi parlıyor.
Ay bile kıskanır seni,
karanlığımda sen bir ışık, bir rehbersin.

Sabahın ilk ışığıyla gülüşün düşer yüzüme,
yorgun kalbime bahar getirir,
yeni umutlar eker ruhuma,
seninle başlar günüm, seninle tamam olur.

Rüzgarın uğultusunda adını ararım,
yağmur damlalarında ellerini düşlerim.
Her anımda sen,
her düşüncemde sen,
her düşümde sen…

Her bakışın, sessiz bir şiir gibi,
her dokunuşun, zamanın durması gibi.
Seninle geçirdiğim saniyeler,
bin ömrü aşacak kadar değerli.

Mesafeler anlamsız,
zaman bile kıskanır bizi.
Ne fırtınalar, ne engeller,
ne de yorgunluk vazgeçirebilir kalbimi senden.

Seninle geçen her an,
bir ömür kadar değerli,
bir ömür kadar sonsuz.
Sana dair her şey,
beni ben yapan bir mucize gibi.

Kalbimi sana emanet ettim,
ve sen onu sevginle, ışığınla doldurdun.
Bütün korkularım senin yanında eridi,
bütün yalnızlıklarım seninle anlam buldu.

Ömrüm, hayatım, baharım…
Seninle tamam, seninle var, seninle bütünüm.
Her adımında sen,
her nefeste sen,
her düşte sen…
Ve ben, sadece seninle,
gerçekten ben…
Çünkü sen, benim ömrüm oldun.