Ne uzunmuş, kimsesiz bir yolmuş yürüdüğüm
Ayakları çıplakmış, çocukmuş yolcuları
Kalpleri yorulmuş ve ne fenaymış şu hüzün
Elleri siper, ışıldayan yıldızına göğün.
Ne rüyaymış, tek solukta da akmış ömür
Paçaları ıslak, kendi baygındır gönlün.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta