Yeniden perde açar hayallerim.
Karanlık çökünce
Çıt çıkmaz geceden
Sessizliğe gömülüp kalırım.karanlığı karıştırır gözlerim
Hüzün damar damar sarar gönlümü
Santim santim derinlere iner
sakin bir akşam üstü kabusundan arda kalan kadarım
sömürülmüş rakımla
hoşnutsuz dostlukların engel tanımaz yürüyüşlerinde doğdum
vakitsiz ölümlerin az aşağısında
sigarasız
hakiki özlemlerden nasiplenerek
sana pembe düşler sokağında türküler söylemedim biliyorum
çiçek bahçeleri de müjdelemedim
bahar gülüşlerde
gül kokulu şiirlerdede işleyemedim sevdamı
biliyorum
beyaz karanfillerde papatya falları tuttum
sana uyanmak
başka bir anlamı yok bende günduğumlarının
hoş
gecede sana yatıyorum ya
saat ta sensin
sana çeyrek var
gün yeni yeni ağarıyordu
uykuya yabancıydı gözlerim
yorgundum
görevden dönmüştüm
koğuşa girdim
şehre bahar geldi evvelsi geceden
karanlığa hapsolmuşluğumuzun titrek resimlerinde
kokun düştü kaldırımların çilesiz çizgilerine
nisan döndü işte
zemheri senelerin başkalırışlarından
geride koskoca hiçlerle
güneşten evvel uyandım
sabah üstüydü
şehri kimsesiz yakalamıştım
üstüne yürüdüm
korktu
ama kaçamadı
Sen benim hiçbir şeyimsin
Yokluğunun belasına düşmüş gözlerimin ışıltısızlığı
Gül yapraklarının ruha hitapta selam duruşu
Seyrinde hayat taşıyan kaptansız bir geminin serdümeni
Sessiz türkülerin dermansızlığa başkaldırışı
Sen benim her şeyimsin
sende olmak
tende olmakla zehirlenmiş
utancım
ard arda seneler almışlığımızın rezilliğinde
sus um
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!