Bu geceler
Tatlı bir resim gibi
Tüm parlaklığına rağmen aydın güneşin
Hüküm süren karanlıklar
Ve;
Kör yüreklerle bakan gözler
Acı, kederle dolu seni düşünüyorum
Mermerden heykel gibi karşıma dikilen hayalin
karanlık gecelerin yanında aydın
Gökkuşağının solgun kaldığı
O gözlerin varya
Düşündükçe mateme boğuyor beni
Güneş karanlığa yenilince başlar gece
Bizim köy hareketlenir karanlığa inat
Bir koyun meler kıvırcık kuzusuna
İnek ısrarla çağırır buzağısını
Sazım haykırmıyorsa hece hece ismini
...............................Bilki ölmüşüm
Yalnız kalırsam bir gün viranelerde
Tükenip kalmazsa derman dizlerimde
Sana susayıp seni aradığımda
Tüm benliğimle sana sarıldığımda
Çağırsam gelirmisin
Dilerim ağarır siyah saçların
Belin bükülür
Matlaşır kömür gözlerin
Haline bakarda yanarım
Gül saçmaz artık
Ne zaman gülecek olsam
Kendime dert yaratırım
Her günüme hüzün yükler
Her anımı özlemlerimle süslerim
Ne zaman gülecek olsam
Kendime bir dert yaratırım
Elimde yüreğim kapı kapı dolaştım
Çaldığım her kapıya yüreğimi açtım
Yaşamın cilvesi olacak
Bir göze değdim
Sorma dost sorma vurgun yedim
Kızıl kan sanma
Sonun başlangıcı gibi bitimsiz
Bir bahar yaşadım, birde zemheri
Ölümsüz bir sevdanın hatırasıdır
Sapı sedef işlemeli bir hançerin açtığı
Yardan bana yara kaldı
Bir gül ver
Bana bir gül ver titreyen ellerle
Buketlerden çekerek değil,
Yüreğinin deriniklerinden gelen istekle
Severek,
............okşayarak,
Bizimkilere benzemez, bir başkadır sokakları
Kahrolmuşlarla dolar hep meyhaneleri
İhanet kokusuna dosttur piknik masaları
Sevenleri alıp yere çalarda ağlatır bu kent
Işıl ışıl yanan gözleri acımasız soldurur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!