Sararmış yapraklardan,
Toparlanmış varlığım,
Hüzün dolu bir Ekim sabahı,
Güneşin küsüp,
Karanlık yorganına sarıldığı,
Bir akşam,
Rüzgar!
Yarin kokusunu estirirken yüreğime,
Beni hasretin kucağına attın,
Topladın gurbetin pıtıraklarını,
Talihimin üstüne,
Bahtımı kararttın,
Sen benim kayıp yüreğim,
Ben sana vefasız beden,
Sen yüceldin ruhunla arşa değin,
Ben ise yerde sürüklenen.
Sen bana ruh ver,
Bombalarla parçalanmış,
Yağmur yıkar camlarımı,
Süpürür halılarımı rüzgar,
Gülümseyen, doğan güneştir yüzüme,
Ötüşerek bölerler yalnızlığımı kuşlar.
Kalbimin ritmini düzenler ezanlar,
Bir namaz vaktinden diğerine kadar.
Saldın gurbet ele, yoluma baktın,
Yine hasret kaldın yüzüme ana.
Nurdan aydınlıktın, nardan sıcaktın,
Ama yine yandın közüme ana.
Özlem kokuludur, hayalim düşüm,
Yanımdan geçip gider,
Kuş sesleri, ayak sesleri, çocuk sesleri,
Kapımı çalacak sandığım. Heyhat.
Uzaklaşır yaklaşan gölgeler bir adım kala,
Ben yine hüznümü kaynatır demlerim
Yürek korunda.
Babasının kızı küçük fidanı,
Ömür bahçesinde dal Betül Banu,
Sevgi pıtırcığı nuru şamdanı,
Kalbimizde açan gül Betül Banu.
Kaderimiz oldu affolan imar,
Hanemiz mezarlık odamız mezar,
Figan edemeyiz efendi kızar,
Usul usul otur, sor soğuk soğuk.
Duvar örülmüş kalplere,
Mesajımız ulaşmıyor.
Fırsat verilmiş kelplere,
Şeytanlıktan hiç şaşmıyor.
Nerede serden geçenler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!