Sürünüyorum, nefesim kesiliyor, sanırım ölüyorum
Günlerim acısız geçiyor
Sıkıyor artık çektiğim oksijen
Masa başında harcadığım saatler
Otobüsten izlediğim yol kenarındaki çiçekler
Hiçbir şey ifade etmiyor, soluyorum
Bedenim bile küsmüş bana
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını