Oradaydım! Suyun akmayı durdurduğu zaman.
Yalnız kendini büyültmekten gelirdi insanlar, kendilerine.
Süzülürlerdi ayrılıklarından yana
Süzülürlerdi ağlamaklı kuşlara.
Süzülürlerdi kaşanlı salyangoza.
Ve derlerdi ben de varım, kendimden başka.
Ben varım ve herkes gibi varım işte orada, bir kanıtım olmadan. Yaşıyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta