Ölümün kara toprağına dokunuyorum
Daha demin taptaze gözyaşlarıyla sulanmış
İçime çekiyorum o hüzün ve çaresizliğin
Derinlerine işleyen toprağın ölüm kokusunu
Uzak ufukların yarınına koşar gibi uzaklaşıyorum
Tüm gülen yüzlere veda ediyor bugün
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim