Ölümü sevdim ben; 
Kaç kere soğuk nefesini 
Hissettim yüzümde, 
Bir uçurumdan aşağı atladık birlikte, 
Dolaştık İstanbul sokaklarında kol kola delice, 
Azgın dalgalarda karşılaştık yüz yüze. 
Ölümü sevdim ben; 
Soğuk bir namlunun ucunda 
Geldik bir araya, 
Sevdiğim insanları aldı elimden, 
Yaşamak isteyenleri aldı götürdü dinlemeden, 
Gitmek isteyenleri bıraktı zalimliğinden. 
Kaç kere gitmek istedim peşinden, 
Yanlış anlamayın hiç intihar etmedim, 
Etmeyeceğim de,
Ama yaşamın gereksizliğini 
Öğrendim zaten.... 
Çünkü; 
Seni yalnız bulma umudumu, 
Başka yaşamlarda, 
Başka zamanlarda arayacağım, 
Çünkü kara sevdalıyım ben....... 
(Nisan 2004 / İstanbul)
Canan PalabıyıkKayıt Tarihi : 6.9.2004 09:35:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Yaşam bir armağandır..:))
Öner Kaçıran
sevgiler
Ölüm bizi sevmesin de... tebrikler...
sevgiler
TÜM YORUMLAR (3)