gün ışığı yanıltan karanlığı-
uçan bakteri kadar duygular
ve doğa boylu boyunca uzanır yaşama
güz akşamı kızıllığı
gözlerime süzülen ışıkta
kızıla boyamıştır yorgun düşleri
içim coşarak kaynıyor
öfkemse bileniyor
geçmişin ezikliğini
yarın yıkacak bu keskinlik
sonra bir bahar sabahında
güleç doğaya bakacağım
kahkaha atacağız
üzerinde uzanarak buyruksuz
gök yüzünü saracak bakışlarım
ana kalbi sıcaklığıyla sarılacağız
yaşam orda başladı
orda bitecek
orda sürecek ölümsüzlük…
Aralık 1975 Artvin
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta