Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
....evet belki. Ama anlatmak istediğini anladım!
Saygılarımla
İbrahim Tolga Özsoy
Ah biz de Walt Whitman gibi ölümü öğebilsek onun gibi 'Güzel dinginlik veren ölüm' diyebilsek. Ölüme geçit yok burada Şule. Can yelekleri tavandadır.
Kaliteli ve çok başarılı bir şiir tebrikler sevgili Şule
Ölüm
adin kalles olsun,
demis Sair Enver Gökce
Hele bir de intahari bahsetmeseydiniz.
Siirler yaatmak icin yazilmali
Sevgilier kalbinize
Harun Yigit
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta