Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
:)
zulüm kaynıyor buralar
hazan kuşları gelmeyecek anlaşılan
papatyalar gelincikler barut kokuyor ...
rengini yitirmiş çiçekler
marş ezberletir kuşlara
dışarda kar var, ankara uykuda...
daralmış çemberler. onca özgürlüğün içinde mandalla tuturulmuş gibi.kalemine sağlık.yusuf da çıkmıştı kuyudan.
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta