Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Belki de kazanımlarımızın, kayıplarımızın çetelesini tutmadığımızdandır aydınlığı kara bulutların arkasına gömmemiz. Tutmak, görmek, bilmek gerekti yiten değerleri, kazanılan değerleri sahiplenmek gerekti... Bu değerler, Bu emekler bizimdi ama birey olarak acısı bize kaldı. Asla keşke demeden...
Ancak o sürecin anlatılması bir şiir için çok zor olmasına rağmen olanaksız değil. Bunu denemiş bile olman saygıya değir...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta