Ölümden Şiiri - Birkan Demirci

Ne diye korkayım ölümden,
Kimim var ki kimi ayırsın benden.
Ne diye çekineyim fitne, fesattan,
Yaren mi var ki alıp götürsün benden.

Bu dünya gelip geçen bir kervan,
Her gölge bir vakit, sonrası duman.
Kimi dost görünür, kimide düşman,
Yoktur ki dostum, sözünü tutsun benden.

Bir ömür harcadım umutla, sabırla,
Kimse varamaz ki benimle kabre.
Korkmam ki ölümden gitsem tabutla.
Can mı var ki zorla alsın benden.

Ben gamı içtim, hüznü taşıdım,
Kervansaray misali yolcuya açıldım.
Bir tek Hak var, bir de gönül,
Onu da kimseler koparmasın benden.