Ölümcül bir yalnızlık.
Soframda bir bardak zehir, bir tabak zemberek.
Sağ elim sol elime bile tahammül edemiyor.
Tutulmak için hamle bile yapmıyor.
Kan kusuyorsam, şerbetle falan alakası yok.
Yalnızlıktan ölmemiş kimse, kabul.
Ama sıkmış kafasına, duydum.
Sevdiğim adam kalabalık sofralarda.
Belki de kahkahalarla dolu bir yalnızlıkta.
Benimse umudum bir çay bardağında.
Bir yudum kahır, ikinci yudum kabir.
Yutkunuyorum gitmiyor boğazımdan.
Ölümcül bir yalnızlık.
Tek bir kelime çıkmıyor artık ağzımdan.
Kayıt Tarihi : 16.4.2022 02:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Teşekkür ederim
beğeni ile okudum
"BİZ, HANGİNİZ DAHA GÜZEL AMELLER YAPACAK BAKIP GÖRELİM (ORTAYA KOYALIM VE KENDİNİZE GÖSTERELİM) DİYE ÖLÜMÜ VE HAYATI YARATTIK." -Ayet-i kerime meali-
"ASRA YEMİN OLSUN Kİ, İNSAN BÜYÜK ZİYANDADIR! ANCAK İMAN EDİP SALİH AMELLER İŞLEYENLER BİR DE HAKKI VE SABRI BİRBİRLERİNE TAVSİYE EDENLER BUNDAN MÜSTESNADIR." -Asr suresi-
Hayırlı sınavlar Nazlı hanım.
Atlattım o sınavı elhamdülillah hem de çok başarılı bir şekilde.
TÜM YORUMLAR (3)