Ne tuhaf...
Sustukça unuttum
Sanki sıfır konumdayım
Yeni doğmuş yaşlı bir bebek gibi
Alışkın da değilim dertsiz yaşamaya
Ama...
Yine de güzel şey galiba
Beynimin bomboş olması
Dünyaya bakarken
Bir şey görmemek...
Ne özlemden eser
Ne keder ve göz yaşı
Ne isyan dalgaları
Ve...de su gibi durgun halim
Bayılmak geliyor içimden
Bu zamanı durdurmak istiyorum
Korkuyorum....
Ya elimden uçarsa şu zaman dilimi
O zaman tekrardan
Yeni zamanlar da yeni acılarım
Yeni göz yaşlarım
İsyanlarım....
Kabarırsa ben ne yaparım sonra...
Yok...yok...en iyisi
Gözlerim arkamda kalacağına
Ayrıldığımda elimden uçmuş bu zaman
Diliminin olacağına
Böylece ölmeliyim
Acıların unutulduğu
Aradığım huzurun tam içine düşmüşken
Öldüğümü bilmeliyim
Sessizce ÖLMELİYİM...
Kayıt Tarihi : 2.10.2010 20:01:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!