Ölüm senfonisi
Kıyamet dillerde bir uğultu ve dudaklardan toprağa dökülen yürekten bir inilti
Toprak kaynıyor hayallerden kazanlarda, taşmakta kandan ve katrandan köpükler
Gözlerdeki şehvet ve hislerdeki yalancı yüzler alev alev harlıyor
Rüzgâr en asi bedenlerin girdaplarından dökülüyor günah beldelerine
Şeytan siluetleri melek kostümleriyle cehennem ateşinin etrafında dönüyor
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta