Ölüm Otobüsü Şiiri - İbrahim Maraşlı

Yeraltından elektrik kırbaçlarıyla yüzmek isterken
Ölüler durağında inmek istedim tefekkür şerbetinden
topraklı iki yudum ahiret bilmecesinden

Taşlara rahmet okumayı düşünerek yürümeyi arzularken
Dönerek gülen
otobüs şoförünün yüzünde
İlginç bir tebessüm ve şiddetli bir kararlıkla gelen
Konuşmadan çıkan kelimeler haykırır ve:
Son durak mezarlık durağıyken
İstesen de ve kavuşmamış olsan da sevdiğine
Açıldı artık sırlı mektubun
Zaten aşikardı dünyaya gelmeden önce
Annen sallamadan demir beşiğini
Ve sarmalamadan tuzlu suyla yıkanan bedeninden akan her damlanın zerresinde