Bahara bulanmış kalem kokusuydu yazdıklarım
Ay şavgısı vuruyor karanlığa,parlıyor yakamozlar
Durgun sularda bir sevda gemisi fırtına bekliyor
Yelkenlerinde hoyrat rüzgar uzaklara diş biliyor
kımıldıyor saçlarında hüzün bahar kokusu
Kangren olmuş gökyüzü, güneş aşarken dağları
Bense İğde gölgesine çoktan sığınmışım
en çok da iğde kokusuyla sarıyordum,
dikiş tutmaz yaralarımı...
tüm şehrin günahlarını boğarken çıkmaz bir sokakta
sevdan boynuma dolaşır ipekten urganlarla
bir anda yırtılıyor gecenin arsız yüzü
çığlıklarım çoktan kana bulanmışdı kahpe pusularda.
Bıçaklar ikiye bölüyordu, kesiyordu acılarını şehrin.
bir yakasında ölüm uykusu çok derin.
bir yakasında ölüm kuyusu gözlerin...
02/06/2014
MEKSEN KILINÇ
Kayıt Tarihi : 3.6.2014 23:32:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)