Ölüm Kokuyordun Şiiri - Yağmur Damlası

Senin üzerinde
ölümün kokusu var
Yüzünde dünün acısı
gülerken ağlayan
bir yanın
bir yanında
hüzünden kaçar halin
Hayata karşı bir duruşun
Ve yalnızlığın hoş
Ve bakan gözlerin boş
Kimseyle paylaşmadığın
Dünün,
Seni anlatmıyor yazdıkların
Kimseye çıkmıyor yolların
İstesen de yapamazsın
Sen şiirin prensesi
kalemin ve kağıdın hanım efendisi
avuçlarımda yüreği çırpınan bir güvercini
sen uyurken sana yolladım
çok ağladım
ölüm kokusunu üstünden atmak için
Seni uzak yollara ben uğurladım