Ölüm Döşekleri Şiiri - Ali Havan

Yanıma otur şöyle bir vedalık sözüm var
Karanlık odaya ser öldüğüm döşekleri
Derin uykuya düşsün cadde sokak tüm civar
Sen yaz ki bilsin defter öldüğüm döşekleri

Nefes üfledik kışa gönlümüzde açtı yaz
Son gece tükenmeden evi toparla biraz
Ne varsa ayır önce çarşaflar pembe beyaz
İki şilte bir minder öldüğüm döşekleri

Dökelim içimizi sessizce dinlesin yer
Bu helallik faslında yanık kalmasın fener
Işık vurup duvarda devleşmesin gölgeler
Gözler görünce titrer öldüğüm döşekleri

Toprağı eşeleyip iki kürek atmadan
Gökyüzü kızıllaşıp henüz güneş batmadan
Cenazem evden çıksın kapıyı kapatmadan
Kime istiyorsan ver öldüğüm döşekleri

Terk ettiğim hanemi çiçeklerimle donat
Giydiğim urbaları çağır eskiciye sat
Evdeki eşyaları tek tek topla çöpe at
Yoksa kim görmek ister öldüğüm döşekleri

Çekme örtülü kalsın camdaki güneşlikler
Komşuları beklesin kapıdaki terlikler
Çok geçmeden tülleri perdeleri didikler
Kemirir güveler yer öldüğüm döşekleri

Endişeli gözlerle yüzüme bakma dik dik
Azığım dünden hazır yolculuğum bilindik
Yalnız değilim korkma tabutum çift kişilik
Kaldırın birer birer öldüğüm döşekleri
İstanbul/2021