Bitmeyen bir yolda, ışıksız bir tüneldeyiz.
Hayat bize acı dersler veriyor her an,
Hep bize demlediği acı şerbeti yudumluyoruz.
Aklımızı kurcalıyor çeşit çeşit şeyler,
Bazılarıyla gülerken bazılarıyla ağlıyoruz.
Dikenli tellere sarılmış bir şekilde,
Ufacık bir hayata, umutla asılıyoruz.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta