Ölüm Bizi Enseledi! ...

Ölüm bizi enseledi...
Kimse teşhisini koyamadı hastalığımızın...
Unutulmak mı dersin ecel,
Kan mı akmalı içinden *çimenli* bağlarımızın?
Ne aksi esti esen yel,
Neydi o dermansızlığı kollarımızın?
Yoksa ihanete mi bulaşmıştı yardaki tel,
Ondan mıydı yoksa söylesene dost;
Dağlar niye sendeledi!

Yanıbaşıma düştü çiçekler,
Büyüdü tepeler gözlerimin önünde!
Bu ırmak nereye akar,
Bilmez miyim böyle ölümleri şairler heceler!
Aslına ermek istemiyorum,
Vaktim yok anlamasam da olur!
Ölüm bizi enseledi de,
Söylesene;
Dağlar niye sendeledi!

Parçası mıydık bir kahrolmanın!
Hem ağlayıp hem konuşamıyormuş be insan!
Unutuldum mu yoksa kuru dalı yeşertirken hicran!
Hani ben mavi akardım kanarsam,
Neden uzar hesabı vuslatın benimle!
Ben ölürken de seni yaralar mışım,
Sen neden ağlarsın ben gidince bile?
Ölüm gelmiş gelmesine de,
Anlamadım desene;
Dağlar niye sendeledi!