Hayatta insanı en çok gitmez dediklerimiz, yada bitmez sandıklarımız bitirirmiş. Anlayamadım.
kül olmuş alevdim aslında kimsem olmadığı için değil de
yalnız olduğum için küskündüm insanlara.
Merhametsiz olandan aman dilenmezmiş, oysa benden çok şeyi alıp götürmüştü hayat önce konuşmayı unuttum, sonra görmeyi çok sonra anladım ki ben aslında kendimi bile unutmuştum.
zira ne kalmıştı geride değerli olan, emanet olan bir canımız vardı. musallayı bekler şimdi soğuk bedenim
içimde bir merak
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı
Devamını Oku
öyle bir merakki
ölümümden bir ay sonra
bir güncük yaşamak
ve
dostu düşmanı




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta