Deyirem ölümün şeklini çekib,
Üzbeüz divardan asa bileydim.
Ya da ki, ölümü dibçeye ekib,
O çiçek açanda baxıb güleydim.
Ölüm ki, her kese gülmeyi bilir,
Ölüme gülmeyi bilen varmı ki?
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var