İki solukta biten bir roman imiş meğer hayat.
Doğduğuma sevinen ailem şimdi koparıyor bir feryat.
Ben ise şimdi anladım, nasıl da bürüyor dünyada insanın gözünü fesat.
Senin daha zamanın var, verme sakın buna fırsat.
Bak! Gelmeden hazırlanmış mezarım.
Sıcacık yatağımdan kalkıp burada nasıl yatarım?
Her gün bu kadar güzel mi bu deniz?
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;
Devamını Oku
Böyle mi görünür gökyüzü her zaman?
Her zaman güzel mi bu kadar,
Bu eşya, bu pencere?
Değil,
Vallahi değil;