Kalabalık caddelerin yalnızlığı dolaşır
Siyah ve derin bir mahşer uğultusunda, sessiz…
Kabz hâlindeki ruhum elbet ölmeye alışır
Toprağa düşen gözlerim şimdi daha bir hissiz
Günahlarımın hesabı görülüyor kafamda
Korku bulutları dağılmakta soğuk dünyamda
Merhametsiz karanlık içindeyim
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Devamını Oku
Ne zaman güneş doğacak bilmiyorum
Mavi denizlere mor dağlara karşı
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
Bildiğim bir şarki var onu söylüyorum
"Ölüm o, geldi mi ne var korkacak, korkular biter,
Fikir açmaz beyinde kuyu, burgular biter"
Her canlının yanında taşıdığı bu çanta ağırdır da...
Bazen onu taşımaya güç yetmez.
Asıl felâket ölememektir.
Ölüm olmasa insanoğlu o'nu yeniden icat etmek ve uygulamaya koymak zorunda kalırdı...
Güzel şiiriniz için tebrik ederim.
Halit Korkmaz
Naçiz
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta