Ölüm, bu dünyadaki hayatımızın sonu olurken, sonsuz hayatımıza doğduğumuz andır aslında. Boş işlerle uğraştığımız, birbirimizi acımadan incittiğimiz, egolarımızın tavan yaptığı,malımızın ve paramızın hesabını yaparken hepsinin Tanrı’nın hediyesi ve bu dünya da ölene kadar oyalanmamız için bize verdiği oyuncaklar olduğunu unuttuğumuz bir hayatı yaşıyoruz hepimiz. Bencil, egoist, acımasızca yaşadığımız hayata, hayatımızdaki insanlara nasıl bağlandık bu kadar. Hal bu ki kimse ve sahip olduğumuz hiçbir şey vazgeçilmez değildir.
-l-
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Devamını Oku
'yok olmak üzere çıktığım koşuda
h e r - m o l a d a
bana su veren biridir sevgili
öpmeye / sevmeye
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta