Kederde değil, kaderde vardır ölüm.
Damarda zehir, baharda kardır ölüm.
Taşında yazan o kabre yardır ölüm.
Ciğerde kalan nefes kadardır ölüm...
Ömürde bitiş, zihinde inkar ölüm.
Biraz tükeniş, yürekte efkar ölüm.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta