Sabah sabah bir yorgunluk çökmüş bu şehrin üzerine,
Vapurlar limanda duruyor, deniz sessiz, ölüm şaire gebe.
İstanbul İstanbul olalı görmedi böyle hazin işkence.
Nereden esecekti o hazin uğultu,
Nereden gelecekti o kırk kanatlı âdem-i rüya.
Gökten inen halden anlar mı?
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta