Ölüler ve Uyuyanlar Şiiri - Turgut Hatay

Bir nefesle başladı hayat
Elbet bir nefesle biter
Kaç acı sığar bilinmez
Kaç mutluluk kaç gülümseme
İki nefes arasına…

Ne izler taşır yollar üzerinde
Ne izler, kalplerde ve gözlerde
Bilinmez bir kalem yazar da
Meçhul bir kader, çözülemez
İki nefes arasında…

Çiçekler açar bir nefeste
Yangınlar tutuşur küllerden
Kim koklar kim söndürür tek nefeste
Bilinmez, yanmaz da sönmez de
İki nefes arasında…

Bir bebeğin çığlığıydı kulaklarımda
Minarede selaya döndü bakışlarımla
Çığlık çığlığa bir hayattı
Bir an, durdu dünya
İki nefes arasında…

Soluğu kesti bir bakış
Demir attım kör bir derinliğe
Bir cinayet oldu, yoktu ölen
Lakin vurgun yedi hayat
İki nefes arasında…

Araf mı cennet mi yoksa
Cehennemin tam ortası mı idi
Ruh ayrıldı cesetten bir bakışla
Dönmeye yok niyeti
İki nefes arasında…

Bir melek edası gülüşü
Bakışı Ateş kanatlı zebani
Yaktı çırasını yüreğin
Ne yanar ne sönerim
İki nefes arasında…