Ölüler Konuşmaz Şiirleri - Şair Ölüler K ...

Yine sensiz bir sabah sen yokken
Sen yokken güneş aydınlatmıyor karanlık dünyamı
Ne de ısıtıyor sen yokken sensiz odamı
Yapa yalnız odamdaki çiçeklerin boynu bükük
Sen yokken onlarda benim gibi boynu bükük

Yalanmış seni seviyorum dediğin,
Ağlamaların yalan mıydı?
Hayalimdesin düşümdesin dediğin,
Yalanmıydı söyle yalanmıydı haa?

Yüreğimde her gün yeni bir fırtına
Eskine inat daha şiddetli
Her seferinde yeni bir yıkım
Dalgalar dev boyu

Sonuncusu tam bir tusunami

Ateşler içinde yanıp kül oldum,
Mecnun misali çöllerde gezer oldum,
Uykusuz kalıp uyurgezer oldum,
Senin için senin için.

Aç kaldım susuz kaldım,

Çıktığım bu hayat yolunda
Hep engeller çıktı karşıma
Biri bitmeden öbürü çıktı yoluma
Ne zaman düzlüğe ineceğim

Kokuna hasret kaldığım anda,
Başımı alıp gitsem uzamalara
Kokunu getirecek rüzgârları aramaya,
Bulurcuyum ki esen yellerde kokunu acaba,

Unuttum kaç mevsim geçti,
Senden ayrıldım ayrılalı,
Hangi mevsimdeyim,
Yaz mı, kış mı yoksa sonbahar mı,?
Unuttum kendimi bile unuttum.

Kalbimi yasını senin için ayırdım
Kimse o kalbi çalmaz,
Çünkü sen önceden çaldın,
Ve şimdide geri vermiyorsun,
Bundan sonrada versen de almam,
Kalbimim yarısı bundan sonra senin.

Kırıldı kolum kanadım,
Yüreğimden yaralandım
Ne tutunacak bir dalım
Ne de sığınacak bir limanım var
İşte böyle yaralıyım.

Dün gece hasta yatagım,
Sanki bir dikenyastıgım taş,
Yorganım ise kabriğ topragıydı,
Ateşler içinde yandım.

Acılar içinde kıvrandım,