Ölü bir kentin;
Köşesi olmayan sokağında!
Kayıp bir ruhun; ölü sevdasının ayak sesleri,duyuluyor!
Adımlarını sayarak; karanlığın dokunuşları ile...
Gece; gönül matemine bürünmüşken!
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Herkes uykusunda pembe beyaz düşlerin içinde iken;
Uykusuzluğun koynunda yürüyordu,
Kayıp bir ruhun; ölü sevdasının ayak sesleri...
Bu bölümü çok sevdim şaire..yüreğinize sağlık..kutlarım
Harika dizeler bunlar Sırma..yazdın mı yazıyorsun...Şiir formatında hala ısrarlıyım..Bilgine..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta