Uykuda ölü kentin insanları…
Gökyüzünü, ölüm bulutları kaplamış.
Gözlerimi açtığımda,
Dost olmadığını görüyorum yalnızlığımın,
Tutsaklığımın yabancı olduğunu…
Son pişmanlığında ümitsizliğim…
Şemsiye yapımcıları
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan
Devamını Oku
ıslanmaktan
tek kişiyi koruyacak genişlikte
kesince kumaşları
yağmur değil
yalnızlıktır yağan




Ölü mısralar dökülüyor,
Güneşin yaşlı ışınlarından,
Sözcükler anlamını yitirmiş çoktan…
Kanlı dişleri görünen canavar,
İntikam alıyor insanların mutluluğundan…
cok cok güzel bir siirdi...yüreginize saglik...tebrikler
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta