ÖLÜ HELVASI
Bir çift bakıştı âlemleri tutuşturan,
Çiçekli baharları sevdiren
Yaza ekilmişti vuslat tohumları,
Sevdaya dönmüştü özümüz niceden,
Ne Kaf’ımız vardı gidecek ezelden,
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var