23 Nisan 1995 - Elazığ
Bir çiçek verdim.
Çiçekler açtı cancağızımın saçlarında.
Bir sevda asılıydı şakaklarıyla bukleleri arasında.
Bilmezdi o, papatyaları senin için öldürdü çingene.
Bir sevda ki denktir ölü çiçeklere.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güzel şiir
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta